جهان مدرن

در حاشیه نظریه «منطقه قوی به جای کشور قوی»

اتاق فکر روحانی مدافعان حرم را مسوول گرد و غبار خوزستان معرفی کرد!

 وقتی کشوری به خود حق می دهد که هر کجا شیعه ای هست، نیروی نظامی برای به خون کشاندن آن بفرستد، ولی حق فرستادن یک کشتی امدادی برای ما قایل نیست، «منطقه قوی» نوعی خودفریبی است.

سرویس سیاست مشرق - " قوی‌ترین کشور در منطقه نباید به عنوان هدف اول دنبال شود، بلکه باید منطقه قوی‌تر مد نظر ما باشد، نه اینکه در رقابت‌های منطقه‌ای یک کشور بخواهد در برابر کشورهای دیگر منطقه قد علم کند و قدرت خود را به رخ بکشاند و تفرقه و شکاف را بیشتر کند.

ما عضو یک خانواده در منطقه مهم خاورمیانه و غرب آسیا هستیم که نمی‌توانیم از هم فاصله بگیریم. در یک خانواده قوی است که یک جمع می‌تواند خوب زندگی کند و نباید چنین باشد که تنها یک فرد در جمع خانواده قوی بوده و بقیه ضعیف باشند."

این بخشی از سخنرانی رییس جمهور محترم، جناب روحانی، ۱۲ تیرماه در همایش بین‌المللی مقابله با گرد و غبار در تهران بود، که بیش از باقی بخش ها بازتاب رسانه ای پیدا کرد. ایشان افزود: "امروز باید به فکر منطقه قوی و قوی‌تر باشیم و بایستی رقابت‌های مخرب و نابجا را کنار گذاشت

شعله جنگ‌ها و رقابت‌های منطقه‌ای نه تنها در دنیای سیاست مخرب است بلکه طبیعت را نیز تحت تأثیر قرار داده و گرد و غبار را هم فراگیر خواهد کرد." رییس جمهور گزاره "منطقه قوی به جای کشور قوی" را برای اولین بار مطرح کردند که به نظر می رسد محتاج تفصیل و توضیحات بیشتری بود که شاید در آینده این مهم از طرف ایشان صورت گیرد.

اما منظور از «منطقه قوی» چیست؟ چنین ترمی در متون اکادمیک و محافل نظری علم سیاست و روابط بین الملل نداریم.

احتمالا منظور تشکیل «ائتلاف های منطقه ای» است که اصولا هیچ کشف جدیدی نیست و دهه ها قدمت دارد. پیمان اتلانتیک شمالی(ناتو)، پیمان ورشو، پیمان همکاری شانگهای، پیمان امنیت جمعی تاشکند، شورای همکاری خلیج فارس همه نمونه های از این ائتلاف های منطقه ای هستند.

در هر یک از این پیمان ها، به این گونه نیست که همه کشورهای عضو پیمان از لحاظ قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی در یک سطح باشند. اتفاقا اختلاف سطح بین کشورهای عضو بسیار بالا هم هست.